Hondenleven 4 : Leven zonder stress

Jérémie, 16 jaar 

Als er iemand is in dit huishouden die stressgevoelig is dan is dat mijn rode katertje Jérémie. Geboren in Markelo, verhuisd naar Lochem, Cussy-en-Morvan, Anost, Athez en toen we naar ons eigen huis in Saint-Honoré-les-Bains gingen heb ik hem beloofd dat hij hier veilig zou zijn. Dat hij hier mag blijven. Sterven als de tijd gekomen is. Er zijn geen drempels naar de tuin en als het moet kan in de zomer het raam op een kier zodat hij er altijd in en uit kan. Ik nodig sinds we hier wonen geen honden meer uit die niet met poezen om kunnen gaan en we gaan hier niet meer weg als het niet hoeft. Jérémie is een aanhankelijke kater, hij kan enorm jeremiëren (mijn fout, wie noemt zijn kat dan ook Jérémie) en heus, ik erger me soms rot aan hem. Erin eruit, erin eruit, miauw miauw miauw. Wat wil je dan? vraag ik hem regelmatig als hij heen en weer loopt van de tuindeur naar de voordeur en er tóch niet uitgaat als ik eerst de tuindeur en dan de voordeur voor hem opendoe. Grrrr! 

Ik weet wel wat hij wil. Jérémie is een zonneaanbidder. Hij houdt niet van regen en kou. Dat vertelt hij me vanaf het moment dat de temperatuur in oktober daalt tot deze in maart weer stijgt en Jérémie met plezier zijn dagelijkse rondwandelingen kan maken, zonder modderpoten en liefst met veel muizen- en vogelvangst. Een man is een man, een kater een kater. Daar waar Jérémie op jacht gaat zorgt zijn moeder Zusje voor extra warmte en gezelligheid in huis. Ieder zijn of haar taak. 

Zusje en Juliette 

Zusje is 17 jaar en beduidend minder klaaglijk aangelegd dan haar zoon. Zij wordt enthousiast en luidruchtig als ik roomboter op mijn brood smeer. Dat is ons botermomentje en dat vieren we al haar hele leven. Vroeger in Lochem stond ze tegen het keukenkastje aan en reikte met haar voorpootje naar mijn hand en mes, nu ze wat stijf wordt en minder soepel zit ze miauwend te wachten tot ze mijn vinger af mag likken of soms een stukje krijgt. Voor de rest is ze heel gezellig, als er vrienden zijn dan zegt ze ze gedag en komt even kopjes uitdelen. Dat hoef je van Jérémie niet te verwachten, die bekijkt als het bezoek geluk heeft de boel vanaf de hoogste traptrede. Er zijn uitzonderlijke momenten dat Jérémie zich aan een praatje waagt met Karin of Elly. Met Elly is Odina er ook en die blijft kind aan huis, zo vertrouwd, dat geldt ook voor Zusje en Jérémie, misschien helpt dat en zowel Karin als Elly zijn mensen met een rustige energie en uitstraling. Geen stress. Geen onverwachte bewegingen. Veilige mensen, ook al doen ze soms rare dingen zoals stoffen en de vloer dweilen of kranen en wastafels aansluiten. Blijkbaar wordt dat ook door een van onze oudste bewoners zeer gewaardeerd! 

v.l.n.r. Zusje, Picasso, Luca, Juliette, Terra en Jérémie 

Mensen die voor een pup langskomen om kennis te maken vragen weleens hoe de pup kan leren om samen te wonen met poezen en vooral hoe je de poezen kunt leren de pup te accepteren. Wat je vaak ziet is dat mensen en dieren zich aan een pup aanpassen. Het idee is toch dat de pup zich aan het gezinsleven dat er al is aanpast en ja, wie het eerst komt die het eerst maalt dus de poes heeft met de oudste rechten altijd gelijk. Ik heb nog niet meegemaakt met de pups uit mijn kennel dat dit niet goed gegaan is. Gelukkig voor iedereen. 

Voor de dieren geldt dus dat een stressloos leven niet bestaat, maar je kunt ze dit wel zoveel mogelijk proberen te bieden. Veiligheid staat hier voorop, altijd en overal. Voor de honden, voor de poezen en daarmee ook voor mij. Het is maar waar je het beste in gedijt als mens, de een houdt van prikkels en veel externe stimulans, sociale activiteiten en de ander niet. Zo simpel is het. 

Zusje vindt de snuffelmat van de honden ook wel lekker liggen en Jérémie ligt vaak in de bench. Zusje heeft haar doosje achter de kachel, met een halve deksel, echt een heerlijk holletje waar de honden niet bij kunnen:  

Tussen de voerton en de kachel staat Zusjes warme doosje. Echt HEMA ook nog! Er liggen kranten in, daar houdt ze van. Haar oogjes gaan achteruit, ze loopt wat stram, maar is verder nog fit. Het is wat, al 17 jaar bij me, langer dan wie dan ook!