dinsdag 12 maart 2024

Het huis met de parels deel 50 : een mijlpaal

 

Het huis met de parels in the picture 

Deel 50! Een mijlpaal in het leven van het Huis met de parels. Een huis van komen en gaan van honden, mensen en hun levens, het moet toch niet altijd meevallen als nieuwe bewoners weer een ander kleurtje op je muren gooien of je daken en zolders renoveren zonder dat je er iets over te zeggen hebt. Je uitzicht veranderen met bomen en struiken, een omheining zodat de parels niet weglopen. Je moet het allemaal maar aanzien. Standvastig zou ik mijn huis noemen. Standvastig onder alle weersomstandigheden en robuust in zijn aanblik, van binnen en van buiten. Dit huis kan wel tegen een paar pareltjes die al spelend en hollend niet altijd opletten waar ze lopen. Ik denk dat het huis net zo van ze geniet als ik. 

Luca in het verse groene lentegras 

Het waren weer een paar hectische dagen afgelopen week. Verjaardagen, lunchen in de Auberge Vandenesse, storm Monica, een (perfecte!) dekking van Picasso, de dagelijkse dingen met de honden en natuurlijk de fysiotherapie waar ik 2x per week gebruik van mag maken. Mijn voet komt tot leven schreef ik al in mijn vorige blog, het is nu zo dat het deel van mijn voet wat Dennis en ik tot leven wekken - bovenop de voet dus niet de onderkant - op zijn beurt weer overbelast lijkt. Een pijn dat het doet! Het is ook een beetje dik geworden. Ik vrees dat ik iets te enthousiast de oefeningen uitvoer, gemotiveerd om een einde te maken aan de dagen van kreupelheid. Ik wandel weer sneller en meer en ga door de pijn heen omdat ik het bewegen echt nodig heb om me gezond te voelen. Maar even overleggen of ik het zo goed doe als ik hem weer zie. 

Biologische volkoren pasta met brocoli, ui, knoflook, prei, courgette, kastanje champignons, pijnboompitten en wat room en kaas 

Ik heb niet alleen met dit blog een mijlpaal bereikt. Het besluit is gevallen om toch weer een Siretnummer aan te vragen, het Acaced (L’Attestation de Connaissances des Animaux de Compagnie d’Espèces Domestiques, een verplicht certificaat voor wie in Frankrijk met dieren werkt) te gaan behalen en de komende jaren door te gaan met mijn kennel La Perle du Morvan. Een Siretnummer geeft meer vrijheid en na een half jaar zonder en Terra volledig getest te hebben weet ik nu wat ik in huis heb : een absoluut team toppareltjes onder mijn bezielde leiding! Er zal voor de buitenwereld niet veel veranderen, maar voor mijzelf wel. 
Voortschrijdend inzicht heeft me hiertoe gebracht en ik ben blij dat Passe-Partout mij verder helpt met de aanmelding bij het portaal voor micro-entreprises. De boeken voor het Acaced heb ik besteld, ik zal de voorbereidingen zelf doen, daarna moet ik twee dagen opleiding volgen en aansluitend het examen doen. Hopelijk red ik het om het dit jaar af te krijgen. 

Toppertje Terra, wat is ze toch mooi en lief 

Wat betreft dit blog kan ik maar een ding zeggen : 

op naar deel 100 ! 


Onze gepensioneerden : Juliette&Jérémie 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten