Intussen
gestrand in de loop van dit leven
werpen de storm, het glas water en ik
witte handdoeken in de wasmand, we
varen, verder, ver achter de horizon waar
wonderen werken voor wie droomt. Ergens in
geloven, het halve werk. Vlaggen wapperen, water
wast en klotst, winterwind stil en schraal, stoere mannen
met baarden van suikerspin, in de bril van de schipper tikken
wijzers op de glazen, ze wil mee, de tijd. Schemer valt.
Ariadne spant haar ladders tussen hemel en aarde.
Beneden in de knusse kajuit, de kachel brandt, hier
drogen mijn dromen aan de lijnen van geronnen tijd.
Saskia Kruize
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen