De blauwe maan
Vreemd hoe de dag soms begint. Voorzichtige zoentjes van Luca met wie ik mijn hoofdkussen deel, zó subtiel dat ik heel rustig ontwaak. ´Hé Loekjepoekje, was je al wakker?’ Ik fluister om de andere honden die beneden zijn niet meteen wakker te maken. Dat lukt nooit, want als ik een oog open doe kwispelt Luca onmiddellijk heel hard tegen de muur en dat horen ze. Joshua gaat dan huilen als een wolfje, - hij moet plassen - dat deed hij al in het nestje en dat is zo lief. Als ik hoog fluit doet hij het ook. Het punt is dat een klein huilend wolfje heel lief is, maar vier grote wolven die inhaken wordt meteen zoveel lawaai dat ik er maar weer mee stop. Ze hebben me goed opgevoed. Respect voor de stilte in de buurt die godzijdank weer terugkeert na het vertrek van de meeste Nederlandse vakantiegangers.
Staatsieportret zomer 2023. V.l.n.r. Picasso, Terra, Juliette, Luca en Joshua
Toen het buiten licht werd dronken we koffie met twee stroopwafels op de witte bank achter het huis. Ik schreef wat in mijn dagboek. Dromen moet je meteen aan het begin van de dag ontmantelen anders ebben ze maar door. En ik heb nogal wat dromen! Ik sluit deze nachten een verband met de blauwe maan niet uit, net als met de twee steenuiltjes die in de ruïne en de hoge bomen achter mijn huis wonen. Soms horen we ze ook ´s middags, een tintje echte Morvan ook al wonen we aan de rand. Als ik uit mijn keukenraam kijk dan zie ik de achterkant van het bord ´Parc régional du Morvan.’
Vanaf het bankje achter het huis kan ik de oude eik goed bewonderen. Hij is het waard en maakt me rustig.
Wat ik ook zie uit mijn keukenraam zijn niet een maar twee nieuwe telefoonpalen! Gisteren toen Agaath langskwam met heerlijke gebakjes (ze kent me goed!) om hondenboeken op te halen, zijn ze met twee hoogwerkers bezig geweest. Ik moest gebukt douchen anders zagen ze me naakt in de badkamer. Dat geeft niet als het knappe mannen waren geweest, maar dat was niet zo. Knappe lange mannen zijn niet in groten getale aanwezig in de Morvan, ik moet nog steeds een reisje Scandinavië organiseren.
Deze mannen waren klein, maar wel ontzettend aardig en beleefd. Niet zo uit de hoogte als lange mannen kunnen doen. Mijn glasvezelkabel is nog niet opnieuw aangesloten, dat doet Orange in een volgende fase. De palen zijn door een ander bedrijf neergezet, daarom duurt het ook lang. Die bedrijven communiceren onderling nogal langdradig om bij het thema te blijven. Het geeft niet, ik kijk even geen tv en heb mijn mobiele abonnement verruimd zodat ik in ieder geval mijn ouders op hun huistelefoon kan blijven bellen en daar geen vermogen voor hoef uit te geven. Soms moet je je gewoon een beetje aanpassen aan de werkelijkheid, anders dan in dromen. Precies daarom zijn die zo belangrijk, weten wat je werkelijk beweegt zonder kaders is cruciaal voor een intense beleving van geluk. Ik weet al aardig goed wat me gelukkig maakt : een huis in Frankrijk, koffie met stroopwafels, vijf lieve pareltjes en nachten vol wilde dromen.
Terra&Joshua hebben hun eigen droomwereld
