… is een veelgehoorde zin uit mijn leven. Aardig, bedankt
maar hoezo dan? Keer op keer bleek toch dat ik ‘niet geschikt’ was? Ik en mijn honderdduizend
pogingen iets van het leven te maken: als serveerster in Restaurant Tante
Agaath in de Jordaan, medewerkster op de afdeling claims van Air France Schiphol,
reisleidster voor Sindbad Reizen, sportteamfotograaf, eerstegraads lerares
Frans, receptioniste op Franse campings, verkoopmedewerkster voor de Franse
markt op de bloemenveiling Aalsmeer, hondenuitlaatster in Amsterdam-Oost, Customer
Service Agent bij het Zweedse Iggesund Paperboard, reserveringsmedewerkster van
British Airways, moet ik verdergaan?
‘Misschien pas je niet bij ons bedrijf, maar jij komt er wel.’
Personeelschefs lachten er zelfs bij!
Had ik iets gemist?!
April 1977
Ik kon nergens mijn ei kwijt, dat was duidelijk. Toen zelfs
de verhuizing van het drukke Amsterdam naar de stillere Achterhoek me ook niet de
innerlijke rust bracht die ik zocht, waren mijn mogelijkheden iemand te worden
die ik niet kon zijn, uitgeput. Ik wilde dood. Hiermee was het keerpunt op mijn
lijdensweg daar, eindelijk! De tijd was gekomen om mezelf serieus onder ogen te
zien en dat heb ik intensief gedaan. Het was erop of eronder. En ik bleek
héél anders te zijn dan ik dacht: Gevoeliger en creatiever maar vooral
kwetsbaarder… Ik kreeg lucht. Er ontstond ruimte voor een ander leven dan dat waarin
ik voor de werkelijkheid op de vlucht moest
blijven, hoppend van baan naar baan, vriendje naar vriendje of van de ene kant
van het land naar de andere of al die andere ondeugende dingen - overlevingsdrang
laat niets onbenut - die mij net zo min gelukkig maakten. Er ontstond nieuw
perspectief.
Paadje naar de zon, september 2015
We zijn acht jaar verder, Pays-Sas is mijn thuis. Bijles
geven is leuk, schilderen is een manier om intense gevoelens te verwerken maar
mijn grootste uitdaging ligt in het schrijven. Daarin komt alles samen: wie ik
ben, mijn studies Frans en Algemene Literatuurwetenschap, mijn diverse werkervaring,
ontmoetingen met mensen, reizen die ik gemaakt heb en niet in de laatste
plaats, mijn verbeeldingskracht. Mijn debuutroman Stille
taal begon met het feit van mijn zus die ons gezin heeft verlaten om haar eigen
leven te gaan leiden maar eindigde in
een fictief verhaal met personages die als in mozaïek de verschillende stukjes
van mijn persoonlijkheid in zich dragen. Een roman schrijven is voor mij als
het schilderen van een zelfportret, je maakt iets van wie je bent, zet
ervaringen in een ander perspectief en verzint er vervolgens van alles bij. Het
vereist vooral doorzettingsvermogen. ‘Opgeven is geen optie’ luidt de kreet van
de mensen die jaarlijks de Alpe d’Huez fietsen om geld in te zamelen voor KWF Kankerbestrijding.
Iedereen heeft zijn bergen te beklimmen, ik hoor regelmatig op de mijne de hoopvolle
woorden van Rutger Kopland: ‘Wie iets creëert is niet gek, juist gezond!’ Hoera.
Stille taal zoekt dit najaar een uitgever. Hoe zal
dat lopen? Komen er afwijzingen? Of erger nog: nietszeggende stiltes? Komt het de
literaire wereld wel binnen? En wat als dat niet zo is? Maar als het wel zo is:
wordt het wel gekocht? En dan, hoe reageren andere mensen er op? Vrienden, familie,
bekenden, onbekenden? Kan ik de spanning aan? Terwijl de onzekerheid groeit kan
ik niet méér doen dan geduld betrachten, weten dat de tijd haar werk doet en
dat ik me er alleen maar aan over hoef te geven. Want dankzij
het vertrouwen van Lex en mijn gevoel roept de rust van het schrijfproces van
begin af aan: Je hoeft niet meer te zoeken, je bent er! En zo kregen al die mensen
met hun vooruitziende blikken toch nog gelijk...
Mooi Saskia! Xx
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Agnes! Fijn weekend! Xx
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig en openhartig verhaal weer! Ik bewonder je om alles wat je onderneemt, maar dat wist je al én ik brand van nieuwsgierigheid, maar dat wist je ook al ;)
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend, met veel zonneschijn! Lucy
Vandaag zie ik pas je reactie Lucy! Ook vreemd, maar wel prettig :-) dank je wel lieverd, dikke knuffel terug van Sas Xxx
BeantwoordenVerwijderen